ای دوست مطیع دشمن هجران باش

همخانه عقل و همنشین جان باش

بنمای جمال و کودکی دعوت کن

بفرست خیال و گوش بر مهمان باش

ای دل چو طربناک نه‌ای، شادان باش

جرم تو ز دانش است، رو نادان باش

خواهی نروی ز دست و با خود باشی

مانند پری ز آدمیان پنهان باش

ای دل تو طربناک نئی حیران باش

رنج تو زدانش است و رو نادان باش

خواهی که زدست دیو مردم برهی

مانند پری زآدمی پنهان باش