گنجور

ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷۴

 

ای صبح امید من چو شام از غم تو

هرگز نزدم دمی بکام از غم تو

گر بیتو میی میخورم از دلتنگی

خونیست که میخورم مدام از غم تو

ابن یمین
 
 
sunny dark_mode