گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱

 

زلف تو، اگر فزود، اگر کاست خوشست

قد تو اگر نشست، اگر خاست خوشست

پیوسته حدیث قامتت میگویم

زیراکه مرا با سخن راست خوشست

اوحدی