جز بنده رفیق و عاشق و یار مگیر

غمخوار توام عمر مرا خوار مگیر

در کار تو کارم ار به جان یابد دست

تو پای به کار برمنه کار مگیر

عشقِ رخِ یار، بر منِ زار مگیر

بر خسته‌دلانِ رندِ خَمّار مگیر

صوفی چو تو رسمِ رهروان می‌دانی

بر مَردمِ رند، نکته بسیار مگیر