گنجور

فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

 

سودای سر زلف تو دارم همه شب

اینست سبب که بی قرارم همه شب

چون شمع بیاد مهر رویت تا صبح

می سوزد دل در انتظارم همه شب

فضولی
 
 
sunny dark_mode