با کوی تو هر کرا سر و کار افتد

از مسجد و دیر و کعبه بیزار افتد

گر زلف تو در کعبه فشاند دامن

اسلام بدست و پای زنار افتد

گر عشق دل مرا خریدار افتد

کاری بکنم که پرده از کار افتد

سجادهٔ پرهیز چنان افشانم

کز هر تاری هزار زنار افتد

یا رب چه شود گرکرمت یار افتد؟

لطفت به شکستگان پرستار افتد

غمخوارگی خلق جهان را دیدم

مگذار که با غیر توام کار افتد

کمتر به وصال، قرعهٔ کار افتد

هجر است که در میانه بسیار افتد

یکبار تو را دیدم و از خویش شدم

تا کی دگر اتفاق دیدار افتد