ای نفس اگر خاک تو بر باد شود

بس دشمن و دوست کز تو آزاد شود

هم دوست به نیکی ز غمت باز رهد

هم دشمن بد به مرگ تو شاد شود

باید که جهانی دگر ایجاد شود

تا کلبه ویران من آباد شود

در عالم انبساط از من خوشتر

مطرب که به سوز دگران شاد شود