گفتی: «خطم از لبم جدا خواهد شد

وین وعده که میدهم وفا خواهد شد»

طوطی لبت به شکّر و آب حیاة

منقار فرو برده کجا خواهد شد

عمر تو درین هوس هبا خواهد شد

کز چرخ امید تو وفا خواهد شد

اندیشه نمی کنی که این جان عزیز

چون از تو بدر شود کجا خواهد شد

شاها نفسم باغ ثنا خواهد شد

عمر تو گلستان بقا خواهد شد

حیف از لب آستانهٔ دولت تو

کالوده به بوس لب ما خواهد شد

حاشا که دلم از تو جدا خواهد شد

یا با کسِ دیگر آشنا خواهد شد

از مهر تو بگذرد که را دارد دوست

وز کوی تو بگذرد کجا خواهد شد

حاشا که دلم از تو جدا خواهد شد

یا با کسِ دیگر آشنا خواهد شد