گنجور

میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۴

 

ای وهم تو از مزیفاتی بس کن

محبوس مخلد جهاتی بس کن

اینجا قلم عقل ز خاموشان است

تو رنگ سیاهی ز دواتی بس کن

میرداماد
 
 
sunny dark_mode