من دوش که از هجر تو در تاب شدم

جان تو که گر چو شمع در خواب شدم

از دیده و دل در آتش و آب شدم

بر جام چو بر آینه سیماب شدم

من دوش که از هجر تو در تاب شدم

جان تو که گر چو شمع در خواب شدم

از دیده و دل در آتش و آب شدم

بر جام چو بر آینه سیماب شدم

صدرا دیشب به باغ نواب شدم

امروز به حضرتت شرفیاب شدم

آن باغ چو روی ناکسان آب نداشت

از خجلت بی‌آبی او آب شدم