به پیشش ار بنشینی بشب نشینی تو

چه بیشیش که به بینی به پیش بینی کار

پیشش بنشین به شب‌نشینی

بیشیش ببین به پیش‌بینی

پیشش بنشین به شب‌نشینی

[...]

شد هوش دلا ز دست با دست

کی آوریش بصبر با دست

این بیت از حشو این غزل برمیخیزد

اهلی سخنش اگر تمامست