ساقی ز جای خیز فصل بهار شد

چون طلعت نگار عالم نگار شد

می ده که جیش دی اندر فرار شد

بر تخت سلطنت گل استوار شد

گلشن طرب فزا چون روی یار شد

[...]

ای ز بساطقرب از بسکه گشته مست

گاهی کشیده پای گاهی فشانده دست

افتاد بی‌خبر از وعده الست

از اوج لامکان در این حضیض پست

تا کی وصال دوست جوئی بسر سری

[...]