×
وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۰
آه شراره بارم کان از درون برآمد
ابریست آتش افشان کز بحر خون برآمد
میکرد دل تفأل از مصحف جمالش
از زلف او به فالش جیم جنون برآمد
فانوس وار ما را از شمع دل فروزی
[...]
۶ بیت