گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۶۷

 

خال است این که بر لب او چشم دوخته است؟

یا شبنمی در آتش یاقوت سوخته است

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode