گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۹۷

 

دل می برد ز قند مکرر کلام من

نی می کند به ناخن شکر کلام من

در قطع ره ز جادو بود خضر بی نیاز

از راستی غنی است ز مسطر کلام من

در گفتگوی نازک من نیست کوتهی

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode