گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲۵

 

جمعی که دل به طره طرار بسته اند

اول کمر به رشته زنار بسته اند

در بحر تلخ آب گهر نوش می کنند

جمعی که چون صدف لب گفتار بسته اند

با خواب امن صلح کن از نعمت جهان

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode