گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۱۲

 

از بس شدند زهره جبینان نهان به خاک

گردون نشست تا کمر کهکشان به خاک

از آستان عشق غباری است نوبهار

سر سبز آن که رفت درین آستان به خاک

چون لاله سرخ روی برون آید از زمین

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode