گنجور

طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۳۷۳

 

نمی استد به زور صبر، اشک غربت آلودم

مگر پیش ره این آب را خاک وطن گیرد

طغرای مشهدی
 
 
sunny dark_mode