گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۲۸

 

خطش خورشید را در دامگاه هاله می آرد

رخ او جام می را در لباس لاله می آرد

نه از تیشه است کوه بیستون را ناله و زاری

شکوه حسن شیرین سنگ را در ناله می آرد

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode