×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۴۸
ترانه های جهان گرچه مختلف رنگند
تو چون ز پرده برآیی همه یک آهنگند
در آفتاب قیامت چه رویها سازند
جماعتی که چو گل پای تا به سر رنگند
به داغ چاره دیوانگان عشق مکن
[...]
۹ بیت