×
عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۱
چو تاب در سر آن زلف دلستان فکند
هزار فتنه و آشوب در جهان فکند
چو شور پستهٔ تو تلخیی کند به شکر
هزار شور و شغب در شکرستان فکند
چو خلق را به سر آستین به خود خواند
[...]
۸ بیت