گنجور

جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۴۰

 

به ابروان مه من در خم فلک طاق است

به روی روشن خود نور چشم آفاق است

ز نعل توسن او شکل های محرابی

به هر زمین که فتد قبله گاه عشاق است

ز بس کزان گهر پاک غرقه در اشکم

[...]

جامی