کسی که زربکسان داد و دستگیری کرد

معینست که زر در سر دلیری کرد

شراب بر سر مو ریز و طرف بستان گیر

که نام یار منت در زمان شود معلوم

ببوی شست سر زلف یارا گرداری

هوای چشمه ی خورشید در شب تاری

ترا که ملک بدست برادر پدرست

معینست که دانی که چیست نام وزیر