×
سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۲
همرنگ رویش در چمن، گل یاسمن گردیدمی
دایم به بویش چون صبا، گرد چمن گردیدمی
این گل به دامن چیدنم، باشد ز شوق عارضت
کو خاری از باغ تو تا دامن ز گل در چیدمی
در حلقه سودای او، مردی به گردی میرود
[...]
۹ بیت