باز هر شب دل به تنگ از ناله ‌زار خودست

سینه‌ام درمانده آه شرربار خودست

دوستان بر بستر مرگم خراب افکند باز

نرگس مستی که خود پیوسته بیمار خودست

مستی حسن، هم از ساغر سرشار خودست

باده لعلیش از لعل گهربار خودست

می توان یافتن از حلقه شدنهای خطش

که به صد چشم دلش واله رخسار خودست

بر گرفتاری ما کی جگرش می سوزد؟

[...]