گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۳۹۵

 

می گشاید ز خموشان دل بی کینه من

لب خاموش بود صیقل آیینه من

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode