گنجور

حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸

 

صوفی از پرتو مِی رازِ نهانی دانست

گوهرِ هر کس از این لعل، توانی دانست

قدر مجموعهٔ گل، مرغِ سَحَر داند و بس

که نه هر کو ورقی خواند، معانی دانست

عرضه کردم دو جهان بر دلِ کاراُفتاده

[...]

حافظ
 
 
sunny dark_mode