×
شاه نعمتالله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹
چیست عالم سایه و آن آفتاب
تن بود چون سایه و جان آفتاب
نور عالم شمس دینش خوانده اند
سِر این دریاب و می خوان آفتاب
از برای نزل و بزم عاشقان
[...]
۵ بیت