×
جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۰
گر نماند آن غنچه لب با من چنان خندان که بود
شد مرا از شوق لعلش گریه صد چندان که بود
ای رفیق کوی زهد از من سر و سامان مجوی
خاک شد در راه خوبان هر سر و سامان که بود
امشب افغانم ز چرخ ار نگذرد معذور دار
[...]
۷ بیت