گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲

 

شکوهٔ جور تو نگشاید دهان زخم را

تیغ میلی می‌کشد خواب‌گران زخم را

سینه‌چاکیم وخموشی‌ترجمان عجزماست

سرمه باشد جوهر تیغت زبان زخم را

عاشقان در سایهٔ برق بلا آسوده‌اند

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode