گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۹۲

 

هر که دل زان پنجه مژگان برون می آورد

جوهر از شمشیر هم آسان برون می آورد

در ریاض حسن او هر کس به گل چیدن رود

همچو نرگس دیده حیران برون می آورد

پسته را از پوست امید ملاقات شکر

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode