با دل آسوده از تشویش آب و نان برآ

همچوصحرا پای در دامن زخان‌ومان برآ

اضطرابی نیست در پرواز شبنم زین چمن

گرتوهم ازخود برون آیی به این عنوان برآ

اوج‌اقبال جهان راپایهٔ فرصت کجاست

گوسرشکی چند بر بام سر مژگان برآ

خاطرت گرجمع شداز هردوعالم فارغی

قطره‌واری چون‌گهر زین بحر بی‌پایان برآ

در جهان بی‌خبر […]

متن کامل شعر را ببینید ...