گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶۱

 

کی شود کشت امید از دیده نمناک سبز؟

تاک را هرگز نسازد آب چشم تاک سبز

خط مشکین سرزد از خالش به اندک فرصتی

تخم قابل زود گردد در زمین پاگ سبز

از دل خوش مشرب ما دست آفت کوته است

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode