گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷۷

 

اوست روشندل که با چندین زبان چون آفتاب

باشدش مهر خموشی بر دهان چون آفتاب

می تواند شهپر توفیق شد ذرات را

هر که گردد در طلب آتش عنان چون آفتاب

خوبی پا در رکاب مه ندارد اعتبار

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode