بر بهایم ددان کمین کرده

پوست کنده به پوستین کرده

ای کوران را به لطف ره بین کرده

وی گبران را پیشرو دین کرده

درویشان را به ملک خسرو کرده

وی خسرو را بردهٔ شیرین کرده

دنیی خود تبع دین کرده

رسم دین پروری آیین کرده

فطرت آدم است یک جوهر

تا چه چیزش قضا قرین کرده

نطفه یی را ز پاکی طینت

جوهر لعل آتشین کرده

دیگری را چو آب چشم فقیر

[...]