گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱

 

از فیض خیالت چمن سینه شکفت

از دیدن رویت گل آئینه شکفت

چون صبح لب از خندهٔ جاوید نبست

هر گل که ز باغ دل بی‌کینه شکفت

خاقانی