گنجور

نسیمی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۳

 

عارفان روی تو را نور یقین می‌خوانند

عروه موی تو را حبل متین می‌خوانند

آنچه بر لوح قضا منشی تقدیر نوشت

عاشقانت ز رخ و زلف و جبین می‌خوانند

صفت چشم تو است آیت «مازاغ» از آن

[...]

نسیمی