×
جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۶
ای شده روی زمین زیر زمینم بی تو
روی بنما که عجب بی دل و دینم بی تو
نه تو را رحم که یکجا بنشینی با من
نه مرا صبر که یکدم بنشینم بی تو
چون روم طوف کنان روز فراقت به چمن
[...]
۷ بیت