از خار چو آمد گل رنگین بیرون

اندوه کنیم از دل غمگین بیرون

کردند نظاره را عروسان چمن

سرها ز دریچه های چو بین بیرون

لب ترا خط سبز آمد از کمین بیرون

چه زهر بود که آمد ازین نگین بیرون

به مهر خال شود تنگ جا درین محضر

اگر ز روی تو آید خط این چنین بیرون

هوای کوی خرابات آنقدر شوخ است

[...]