گنجور

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۴

 

زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار

وز خان وصال خویش درویش مدار

تا چند ز پیش چشم ما دور شوی

ای دوست جفا روا ازین بیش مدار

جهان ملک خاتون