هنر کن تو پیدا که پیش آمدی

نه من خواندمت بلکه خویش آمدی

چون چنین تو عاشق خویش آمدی

بهر خدمت از چه در پیش آمدی

ای که جان‌ها خاک پایت صورت اندیش آمدی

دست بر در نه درآ در خانه خویش آمدی

نیست بر هستی شکستی گرد چون انگیختی

چون تو پس کردی جهان چونی چو واپیش آمدی

در دو عالم قاعده نیش است وآنگه ذوق نوش

[...]

درین ره تو ما را به پیش آمدی

نه بیگانه‌ای بلکه خویش آمدی