×
فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳۱
یاری که کج و دوروست، شمشیرش کن
گر راست نشد نشانه تیرش کن
ور دشمن یک رنگ تو چون شیر بود
با رشته دوستی به زنجیرش کن
۲ بیت