گنجور

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۹۰

 

هر لقمه که آلوده بود قی به از آن

بی خود به تواضع آردت می به از آن

نیکی و غرور دور دارد زخدای

بد بودن و اعتراف در پی به از آن

اوحدالدین کرمانی