گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۷۱

 

آب میگردد بدور لعل او از دود خط

یاد آن روزی که حلوای لبش بی دود بود؟!

واعظ قزوینی