خواجه وقت ستدن سخت پیست

بگه دادن اگر سست رگست

گر به چشمست به صورت لیکن

نجس العین به معنی چو سگست

بوالبشر کو علم الاسما بگست

صد هزاران علمش اندر هر رگست

گر به سوی استخوان آید سگست

ور گیا خواهد یقین آهو رگست

گر معلم گشت این سگ هم سگست

باش ذلت نفسه کو بدرگست

هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام

بدگوهری که خبث طبیعیش در رگست

قارون گرفتمت که شوی در توانگری

سگ نیز با قلادهٔ زرین همان سگست