گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۷۹

 

ز گرم رویی حسن تو، سخت میترسم

که رفته رفته جمال تو آفتاب شود

۱ بیت
واعظ قزوینی