گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۰۹

 

آنچنان از نگهم سر ز حیا پیش افگند

که توان از گل قالی عرق شرم گرفت!

واعظ قزوینی