×
خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸
رخسار تو را که ماه و گل بندهٔ اوست
لشکرگه آن زلف سر افکندهٔ اوست
زلفت به شکار دل پراکندهٔ اوست
لشکر به شکارگه پراکندهٔ اوست
۲ بیت