گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲

 

چو برگ، بر سر حاصل نمی‌توان لرزید

کجاست سنگ که دل از ثمر گرفت مرا

صائب تبریزی