نماند در بدنم جان ز جستجوی گلی

مگر نسیم کند زنده‌ام به بوی گلی

نماند بی چمن امشب مرا حیات، مگر

نسیم صبح کند زنده‌ام به بوی گلی

نشاط تنگدلی در چمن حرامم باد

[...]

وقت است ز هر سو شکفد روی گلی

هر بلبل مست رو نهد سوی گلی

راز من و یار، گل کند، چون شنویم

آن ناله ی بلبلی و، من بوی گلی!